કાબર

શું તમે મેના જોઈ છે, તે કેવા રંગની હોય? આ પ્રશ્નનો જવાબ ઘણાને ખબર નથી હોતો. કોઈ હા પાડે તો કહે કાળા રંગની. ખરેખર હિન્દી અને અંગ્રેજીમાં મૈના એટલે ગુજરાતીમાં કાબર. મરાઠીમાં તેને સાલોંકી અને મધ્યપ્રદેશમાં ગુલ્ગુલ તરીકે ઓળખાય છે. શહેરની આસપાસના નવા વસાહતમાં તે તરતજ પહોંચી જાય, ભલે તે એક નાની રોડ ઉપરની નાની ચાની લહારી હોય.

કાબરના ભૂખરા શરીર ઉપર પીળી ચાંચ અને આંખ પાસે પીળું ધાબું તરતજ દખાઈ આવે છે. તેને પીળા રંગના પગવડે ડગમગ કરીને ચાલે, તો ઘણીવાર કકૂદતા કૂદતા એક બાજુ ચાલે. નર અને માંદા કાબર બન્ને સરખાં દેખાય છે. કાબર ઘણા પ્રકારના અવાજ કાઢે છે, અને બીજા પક્ષીઓની બોલીની મિમિક્રી કરે છે. પહાડી કાબર તો ફોન ની ઘંટડીની પણ મિમિક્રી કરી બતાડે છે. સાદી કાબરની જેવીજ એક બીજી કાબર ( રંગ ભૂરો) પણ નાળા અને વોકળાની બાજુમાં જંતુ અને કચરો ખાતાં દેખાય, તે છે ઘોડા કાબર.

એપ્રીલથી ઓગસ્ટ દરમિયાન દીવાલ કે વૃક્ષના બખોલમાં કચરો, કાગળ અને પાતળી સળીઓ વડે કાબર માળો બનાવે અને ૪ થી ૫ આછા વાદળી રંગના નાના ચકમકતા ઈંડા મૂકે, નર અને માદા કાબર બન્ને એક સારા વાલી તરીકે બચ્ચાનું ધ્યાન રાખે છે.

વગડામાં રહેતી કાબર ફળ અને નાનાં જંતુઓ ખાય છે, પણ આપણી આસપાસ રહેતી ઘરેલું કાબર નો પ્રિય ખોરાક છે રસોડાનો કચરો. રાજકોટના એક બસ સ્ટેન્ડ પાસે લોકો કાબરના ટોળાને ગાંઠિયા ખવડાવા આવે છે.